Stefania Rosini / Netflix
Υπάρχει μια νέα, εμμονικά ενδιαφέρουσα σειρά στο Netflix και πρόκειται να ανατρέψει τη ρουτίνα σας με ατελείωτο binge-watching. Πρόκειται για το “Nobody Wants This”, μια σειρά με έναν τίτλο τόσο σατυρικά αναιδή, που σχεδόν τον πιστεύεις — κι όμως, όλοι είναι κολλημένοι στις οθόνες τους. Σε έναν κόσμο γεμάτο με λαμπερές σειρές και υπερπαραγωγές, αυτή η σειρά χρησιμοποιεί κάτι πολύ πιο ακατέργαστα σχετικό: ένα παράξενα εθιστικό κοκτέιλ σάτιρας, παραλογισμού και αφιλτράριστο ανθρώπινο συναίσθημα.
Σε λίγες μόνο εβδομάδες, το Nobody Wants This έχει γίνει το είδος της ιογενούς αίσθησης που κάνει τους ανθρώπους να μιλούν — στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο κουζινάκι του γραφείου, ακόμη και σε group chat που δεν ήταν ξεχασμένα εδώ και χρόνια. Δεν είναι απλώς ένα show, είναι μια λαχτάρα για κουβέντα. Αλλά τι ακριβώς είναι αυτό σε αυτή την απίθανη σειρά που έκανε τον κόσμο να το παρακολουθεί;
Με την πρώτη ματιά, το Nobody Wants This μοιάζει με μια σάτιρα τυλιγμένη στην κοινοτοπία της καθημερινότητας. Η παράσταση επικεντρώνεται σε μια ομάδα απογοητευμένων, ιδιόρρυθμων χαρακτήρων που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα πιο συνηθισμένα προβλήματα: μια δυσλειτουργική μηχανή καφέ στη δουλειά, ένα αδύνατο παζλ και ή ένα οικογενειακό οδικό ταξίδι από την κόλαση. Δεν υπάρχουν δράκοι, δεν υπάρχουν διαγαλαξιακοί πόλεμοι – απλώς επώδυνα άβολες στιγμές και η απογοητευτική μονοτονία που συμβαδίζει με το να είσαι άνθρωπος. Ωστόσο, κατά κάποιο τρόπο, αυτή η κανονικότητα γίνεται η κινητήρια δύναμη της ακαταμάχητης γοητείας αυτής της παράστασης.
Καθώς η τηλεθέαση της συνεχίζει να αυξάνεται, οι φήμες φουντώνουν ήδη για μια δεύτερη σεζόν, με τους θαυμαστές να εικάζουν για το πού θα πάνε οι χαρακτήρες της σειράς – και οι πολλές μίνι κρίσεις τους – από εδώ και πέρα. Αλλά είτε οι δημιουργοί αποφασίσουν είτε όχι να βουτήξουν βαθύτερα σε αυτές τις καθημερινές ιστορίες, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: Το Nobody wants this, είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια φευγαλέα viral επιτυχία.
David Fouts / For The Times
Σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από αφηγήσεις με γρήγορους ρυθμούς και μεγάλες, σαρωτικές ιστορίες, αυτή η σειρά προσφέρει μια σπάνια ευκαιρία να επιβραδύνεις και να εκτιμήσεις την πλάκα (και μερικές φορές τον πόνο) των μικρών πραγμάτων. Έχει να κάνει με την εύρεση του νοήματος στα εγκόσμια, το χιούμορ στην απελπισία και την ψυχραιμία στο χάος. Οπότε, ίσως τελικά ο τίτλος να ήταν λάθος. Ίσως όλοι να το θέλουν αυτό.
